പൂമരം

പൂമരമാണ് ഞാന്‍,

പൂക്കളും പച്ചപ്പും നിറക്കൂട്ടുമില്ലാതൊരു പൂമരം;

പക്ഷെ ഉള്ളിലുണ്ടൊരു നൂറു സ്നേഹപ്പൂക്കളും, 

മഴക്കാടിന്‍ പച്ചപ്പും,

ഒരിക്കലും മായ്ക്കാന്‍ കഴിയാത്തൊരു നിറക്കൂട്ടും,

പൂക്കള്‍ നിറയെ സ്നേഹ ശലഭങ്ങളും, 

കാട്ടില്‍ അരുമയാം കിളികള്‍ തന്‍ കൂജനവും;

പിന്നെ ആ നിറകൂട്ടുകളാല്‍ ചാലിച്ച

വിശാലമാം നീലാകാശവും ....

വീണ്ടും മഴ

മഴ പെയ്യുകയാണ് നനുനനെ,

മഴയേറ്റു പുളകമണിയുന്നു ഭൂമി. 

എന്നുള്ളിലും പെയ്യുന്നുണ്ടൊരു മഴ,

പ്രണയമണി കിലുക്കുന്നൊരു കുസൃതി മഴ.

കിന്നാരം പറഞ്ഞും,ഇടയ്ക്കിടെ പുണര്‍ന്നും,

ഒരു വേള എന്നില്‍ നിന്നോടി അകന്നും;

പിന്നെ പിണങ്ങിയും ഉടനടി ഇണങ്ങിയും,

നിത്യം എന്നില്‍ പെയ്തിറങ്ങുന്നു. 

നിന്‍ പ്രണയമാം തുള്ളികള്‍ എന്നെ തഴുകുമ്പോള്‍ 

പുളകമണിയുന്നടിമുടി.

നിന്‍ സംഗീത ധാരയില്‍ ലയിച്ച്‌;

നിനക്കൊപ്പം പെയ്യാന്‍ കൊതിച്ചു പോകുന്നു.  

പൂജാപുഷ്പം 

-----------------

നിനക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഞാന്‍ വിരിഞ്ഞത്,

സുഗന്ധം പ്രസരിപ്പിച്ചത്,

ചിരിച്ചത്,കാത്തിരുന്നത്,

എനിക്ക് പക്ഷെ നിന്നടുത്തെത്താനായില്ല.

നീ അടുത്തെത്തിയപ്പോഴോ;വേറൊരു ദേവന്‍റെ 

പൂജാപുഷ്പമായ് മാറിയിരുന്നു. 

പക്ഷെ വാടിക്കരിഞ്ഞ എന്നുള്ളിലെ അനശ്വര പ്രേമം;

എന്നും നിനക്കുള്ളതായിരിക്കും.