കടലും സൂര്യനും

ഒരു ദിനം മുഴുവന്‍,

തീജ്വാലയായ്‌ കത്തി എരിഞ്ഞ്;

പ്രിയമുള്ളവര്‍ക്ക് സ്നേഹത്തിന്‍,

ചൂടും പ്രകാശവും ആവോളമേകി,

ഞാന്‍ വരുന്നു ...

നിന്‍ മടിത്തട്ടിലെയ്ക്ക്,

കുളിര്‍മയും ആശ്വാസവും തേടി.

തണുത്ത് മിനുത്ത കൈവിരലുകളാല്‍;

നീ തഴുകി ഉറക്കുമ്പോള്‍,

മറക്കുന്നു ഞാന്‍ വേദനകള്‍.

നീ ചൊരിയുന്നതെന്നില്‍ 

മാതൃത്വത്തിന്‍ ഭാവമോ

അതോ പ്രണയിനി തന്‍ സ്നേഹകരുതലോ?

എന്തായാലും എനിക്കാവില്ല,

ഒടുവില്‍ നിന്നില്‍ വന്നടങ്ങാതെ.

എനിക്കറിയാം എന്റെ നിത്യ മടങ്ങി വരവിനായ്,

നീയും കണ്ണിമയ്ക്കാതെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്...!!!

സൂര്യനും ഭൂമിയും(ഭാഗം 2 )

ഹൃദയത്തിനുള്ളില്‍ ചിതറിത്തെറിച്ച്;

ഒളിച്ചിരുന്ന മോഹകണങ്ങളെ,

സ്നേഹച്ചൂടാല്‍ ബാഷ്പീകരിച്ച്‌,

അത് നിന്നിലെയ്ക്കാവാഹിച്ച്,

പിന്നെ അതിനെ മഴയായ്,

എന്നിലേയ്ക്ക് തന്നെ പെയ്യിച്ച്,

വീണ്ടും മോഹമൊട്ടുകള്‍ കിളിര്‍പ്പിച്ച്,

എന്നെ തലോടി ഉറക്കിയിട്ട്‌,

നീ അകലുന്നെന്നില്‍ നിന്നും;

വീണ്ടും ഒരു തിരിച്ചു വരവിനായി.

ഞാന്‍ ഉണരുമ്പോള്‍;

എനിക്കൊപ്പം നീ ഉണ്ടാവുമെന്നെനിക്കറിയാം ...

അന്ത്യ കൂദാശ

കത്തിയെരിയുന്നുരുകിയൊലിക്കുന്നു;
മനസ്സും മനസ്സാക്ഷിയും.
മനോഹരമായ പുറംതോടിനുള്ളിലെ,
അര്‍ത്ഥമില്ലാത്ത വസ്തുക്കള്‍.
ചോരയോലിക്കുന്നുണ്ട്,
നുണയാന്‍ അണയുന്നുണ്ട് കഴുകന്മാര്‍,
മനസ്സാക്ഷീ,നിനക്ക് ഞാനേകുന്നു;
അന്ത്യ കൂദാശ !!!!!!!

ഭൂമിയും സൂര്യനും

മരവിച്ച് വിറങ്ങലിച്ച് മൃതപ്രായയായ;

എന്നിലേക്ക്‌ നീ പ്രസരിപ്പിച്ച,

ഊര്‍ജ്ജവും താപവും,

മൃതിയില്‍ നിന്നുണര്‍ത്തി;

ഓരോ അണുവിലും നൂറായിരം സൂനം വിടര്‍ത്തി,

ഓരോ നിമിഷവും വസന്തോത്സവമാക്കി;

ഇനി എന്നെ തനിച്ചാക്കി,

ആഴി തന്‍ മടിത്തത്തിലേക്ക് മടങ്ങാന്‍;

നീ വെമ്പല്‍ കൂട്ടുമ്പോഴും,

ഉള്ളില്‍ തിരികെ എന്നിലേക്ക് മടങ്ങാന്‍,

മറ്റൊരു വെമ്പല്‍ ഉദയം കൊള്ളുന്നത്‌ ഞാനറിയുന്നു.

നീ തിരികെ എന്നിലെയ്ക്കെത്തും വരെ 

ഞാന്‍ മയങ്ങട്ടെ !!!!!!