മഴയോര്‍മ്മകള്‍

തിമിർത്ത് പെയ്യും മഴയിലും,
കേൾക്കുന്നു ഞാനൊരു പ്രണയഗീതം.
ഗതകാലസ്മരണകൾ ശ്രുതികൾ മീട്ടുമൊരു,
വിരഹാർദ്രമാം മൃദുഗീതം.

തുള്ളിതെറിക്കുന്ന തൂവാനത്തിലും,
കാണുന്നാരുടെയോ പ്രേമസ്പർശം.
മഴനനയുമ്പോൾ തോന്നുന്ന കുളിരിലും,
അറിയുന്നേതോ സ്നേഹാശ്ലേഷം.

കാർമേഘാവൃതമാം മാനത്ത് കാണുന്നു,
ആരുടെയോ പരിഭവമോലും കള്ളകോപം.
ഒളിചിന്നി മറയുമാ മിന്നൽപിണരിലും,
മിന്നിപൊലിയുന്നൊരാ പുഞ്ചിരി തൻ അഭൌമ ഭംഗി.

ഇലച്ചാർത്തുകൾ കുണുങ്ങി പൊഴിക്കുന്ന,
ഓരോ ചെറുമഴത്തുള്ളിയിൽ പോലും.
അറിയുന്നു,എന്നിൽ നിറയുന്നു ,
നീയും നിന്നോർമ്മകളും നിത്യം